16 juni 2011 40^e verjaardag Contessa 32
Vroeg uit Haaften vertrokken, om via Antwerpen, waar we Christophe en Barbara ophalen, tijdig bij de Euro Tunnel te kunnen zijn. De treinreis gaat voorspoedig en na een rit van ca 3 uur komen we in Lymington aan. De jachthaven, met direct na de poort de loods van Jeremy Rogers, is snel gevonden. “Lecas” ligt veilig aan één van de steigers. Eén van de vele Contessa’s. Sommige hebben daar hun vaste ligplaats, andere zijn kennelijk al eerder overgevaren voor dit weekend. Wij hadden gereserveerd in één van de vele Bed & Breakfast’s, de eigenaar blijkt een ex-werknemer van de Rogers werf te zijn. In 70er jaren, toen er nog 2 of 3 Contessa’s per week werden afgeleverd. Eén van de andere kamers is gereserveerd voor een andere Deense deelnemer aan het Contessa weekend.

Vrijdag een dag met ’s morgens lichte motregen, een mooie gelegenheid om de omgeving te verkennen met de auto. Dat is geen straf, de New Forest is een schitterend gebied, oude bossen, afgewisseld door heide, met loslopende paarden en koeien. Landwegen omzoomd met heggen zoals we die kennen uit de beelden van de Engelse detectives. Stadjes als Beaulieu en Lydhurst.

Vrijdagavond “hog roast” (varken aan het spit) aangeboden door Jeremy & Fiona Rogers, die zelf uiteraard ook aanwezig zijn met het hele gezin in de speciaal voor dit weekend opgezette tent. In totaal schat ik dat er ongeveer 150 zeilers aanwezig zijn, hoofdzakelijk Engelse, maar ook uit Frankrijk (de nieuwe eigenaar van de “Gigi”, Ierland, Denemarken en zelfs uit Italië en Australië (de huidige eigenaar van de “Chanson de Lecq”)

Zaterdag zou de grote dag moeten worden met een wedstrijd waaraan zo’n 75 Contessa’s zouden deelnemen. Door het slechte weer de dagen ervoor waren er in totaal “slechts” 60 aanwezig. Helaas hebben we met z’n allen waarschijnlijk de windgoden iets te enthousiast aangeroepen. Gemiddeld 26 knopen wind in de haven met uitschieters naar 37 knopen. Buiten wordt zelfs gewaarschuwd voor > 40 knopen. Heel verstandig besluit van de organisatie om niet uit te varen. Het is droog en zonnig, dus de tijd genomen om de andere Contessa’s te gaan bekijken. Natuurlijk de “groene” Calypso, de onder Bretonse vlag varende “Gigi” en één van de allereerste Contessa’s “Contessa Catherine”.

Om 17:00 uur Pontoon Party, met de Engelse variant van Sangria “Pimms”. Erg lekker, zeker als het gezellig is, maar o zo gevaarlijk!

’s Avonds de “Dinner Dance”, de heren volgens voorschrift in blauwe blazer of colbert met stropdas en de dames in een jurk. Het interieur van de tent was nu aangekleed en versierd met blauwe vlaggen en ballonnen met het CO40th Anniversary logo. Na een voortreffelijke maaltijd enkele toespraken. Zodra de muziek startte liep de dansvloer onmiddellijk vol. Jong en oud, iedereen deed enthousiast mee.

Om de kas van de CO32 organisatie te spekken en een deel van de kosten van dit weekend de dekken werden er diverse artikelen geveild die door de sponsoren ter beschikking waren gesteld, met als slotstuk een zeil naar keuze, grootzeil, genua of spinaker. Er werd flink geboden, maar als je aan een nieuw zeil toe was een goede deal denk ik.

Zondag dan toch met ca 40 schepen het water op voor de  “Parade of Sails”. “Calypso” voorop, gevolgd door “Contessa Catherine” en “Red herring” de twee allereerst gebouwde Contessa 32’s.
Hier een filmpje van het zeilen op de Solent en een impressie van het dansfeestje de avond daarvoor.
Een mooi schouwspel, vooral omdat er, waarschijnlijk door de vrij harde wind, vrijwel geen andere schepen op het water waren. Aan de wind richting een gele boei voor Keyhaven, daarna bakboord uit richting Yarmouth. Volop gelegenheid voor een professionele fotograaf om mooie plaatjes te schieten van deze gebeurtenis. Het duurde even voordat alle 40 schepen naast elkaar afgemeerd lagen in de haven van Yarmouth. Lunchen in de kuip en natuurlijk volop gelegenheid met de andere bemanningen te praten.

Tijd voor afscheid, sommige Contessa’s die op 3 tot 4 uur afstand van Yarmouth hun thuishaven hadden gingen nog zondag terug. Anderen, zoals wij zeilden terug naar Lymington. “Lecas” zou daar blijven, omdat voor het volgende weekend de Round the Island race gepland stond.

Een gedenkwaardig weekend wat we niet graag gemist zouden hebben. Voor mij de tweede korte kennismaking met het varen in Zuid Engeland. Als het enigszins kan komen we hier graag nog eens terug voor een wat langere tijd, maar dan met onze eigen “Ondine”.

Meer afbeeldingen op de pagina “Afbeeldingen”